Magnez jest pierwiastkiem mającym ogromny wpływ na prawidłowe funkcjonowanie ludzkiego organizmu. Stanowi podstawowy składnik zdrowej i zrównoważonej diety, o czym niestety wiele osób zapomina. Tymczasem magnez ma mnóstwo właściwości prozdrowotnych, a jego niedobór powoduje szereg uciążliwych dolegliwości.
Rola magnezu w organizmie
Magnez ma pozytywny wpływ na procesy trawienne, ponieważ bierze udział w przemianie białek, węglowodanów i tłuszczów w energię, a następnie uczestniczy w przekazywaniu tej energii do tkanek organizmu. Poszerza on również drogi oddechowe, co ma bezpośredni wpływ na samopoczucie osób cierpiących na astmę. Magnez zapobiega powstawaniu kamieni w nerkach, reguluje pracę tarczycy i napięcie mięśni. Wpływa również na funkcjonowanie układu nerwowego i sercowo-naczyniowego, a także chroni przed osteoporozą. Zobacz również „Dlaczego cynk jest niezbędny dla organizmu?„.
Objawy niedoboru magnezu
Niedobór magnezu powoduje różne dolegliwości układu sercowo-naczyniowego, takie jak arytmie, bóle w okolicy serca czy zakrzepy. Może być również przyczyną zaburzeń snu, nadpobudliwości nerwowej, zawrotów głowy, omdleń, a także uciążliwych bóli głowy głównie w okolicy karku. Z powodu braku magnezu dochodzi do zaburzeń w funkcjonowaniu układu mięśniowego, objawiających się mrowieniem i skurczami mięśni, trudnościami w oddychaniu czy szybkim męczeniem w czasie wysiłku.
Inne objawy to zaburzenia widzenia, bóle kręgosłupa, łamliwość włosów, bielactwo paznokci, a także zaburzenia miesiączkowania. Więcej informacji na temat problemów związanych z niedoborem magnezu znajduje się na stronie www.lactoral.pl.
Niedobór magnezu – przyczyny i sposoby uzupełniania
Niedobór magnezu najczęściej wynika ze zbyt intensywnego trybu życia, czyli nadużywania alkoholu i kawy, stresu oraz niewłaściwej diety. Na wchłanianie magnezu mogą wpływać niektóre antybiotyki, leki antykoncepcyjne oraz uspokajające. Z kolei leki przeczyszczające powodują zbyt szybkie wydalanie tego pierwiastka.
Najskuteczniejszą profilaktyką niedoborów magnezu jest wprowadzenie do diety produktów bogatych w ten pierwiastek, np. kasz, roślin strączkowych, ryb i owoców morza, nasion i orzechów, a także produktów pełnoziarnistych i kakao.
